Blame it on the edit - Surfdude

Nadat ik een tijdje in Scheveningen woonde, was het tijd om mijn droom om te leren surfen te verwezenlijken. Ik woonde vijf minuten lopen van het strand. Een betere locatie als uitvalsbasis bestond niet. Wel had ik nog wat spullen nodig. 

Ik besloot een bezoekje te brengen aan de lokale board store. De winkel was niet te missen. Voor de ingang stonden rijen met surfplanken. Hetzelfde gold voor binnen. Naast surfboards waren hier ook schappen vol met finnen, wax, leashes, zonnebrand, wetsuits, boeken en surfblaadjes. De hele winkel ademt zon, zee en strand.

De shop wordt gerund door twee lokale, hoogblonde surfers. Vol enthousiasme laten ze mij hun winkel zien. Ze vragen me waar ik sta, welke type board ik wil, wat mijn maten zijn. Voor ik het weet krijg ik een paar wetsuits in mijn handen gedrukt. ‘Loop maar even die trap op, daar is het voorraadhok en kun je je in alle rust omkleden’. Zo geschiedde.

Het aan- en uittrekken van een wetsuit zou geclassificeerd moeten worden als een eigen sport. Na ruim een half uur stuntelen had ik er een gevonden die aansloot bij mijn lichaam. Na een korte inspectie van de winkeleigenaren kreeg ik groen licht voor deze outfit.

Maar daarmee waren we er nog niet. Ik moest natuurlijk ook nog een board hebben. De shop beschikte ook over een repareerkamer. Hier fixen ze kapotte surfplanken die, eenmaal gerepareerd, als tweedehands in de winkel werden aangeboden. Uiteindelijk viel mijn keuze op een van deze boards. Na ook nog een leash (koord wat ervoor zorgt dat je je board niet kwijtraakt in het water), een sok (beschermhoes voor je board), wax en wat oordopjes had verzameld, was ik klaar om af te rekenen. Van mijn moeder had ik voor mijn verjaardag nog een extraatje gekregen. Dankzij haar kon ik het geld bij elkaar schrapen om dit alles te kopen.

Op weg naar de kassa komen een man en een kind de winkel in. Ze worden door de andere winkeleigenaar met veel elan binnengehaald. De jongen, niet ouder dan 10, draagt merkkleding. De vader draagt een Gaastra poloshirt, en een heel opzichtig en ongetwijfeld duur horloge. Ze sluiten achter mij aan in de rij voor de kassa.

De winkeleigenaar die hen binnenhaalde, richt zich nu naar mij. ‘Dit is een van de talenten voor de toekomst. Schevenings trots. Zo goed als hem zul jij nooit worden, maat’. Ik kijk naar de hoogblonde, witte jongen. Zijn vader reikt naar een grote portemonnee die zichtbaar is door zijn dure spijkerbroek heen. Klaar om te betalen voor een voorsprong.

Joey’s boek ‘Weg met mannelijkheid’ verschijnt op 2 juli 2024 in de boekhandel. Klik hier om het boek te reserveren!